در شرایط پرواز مافوق صوت (عدد ماخ بیشتر از ۱)، اسکرمجت ها یکی از موثرترین پیشرانەهای هوا تنفسی محسوب می شوند. فقدان قطعات چرخان، عدم نیاز به حمل اکسیژن، ایمپالس بالا و سرعت بالاتر از جمله ویژگی های مهمی هستند که در کاربرد اسکرمجت ها نقش دارند. به دلیل سادگی در طراحی و وزن کم، موتور اسکرمجت در مقایسه با سایر موتورها عملکرد بالاتری دارد. برای تولید نیروی پیشران در زمان ماند بسیار کوتاه (چند میلی ثانیه) هوا در محفظه احتراق، احتراق مافوق صوت به تثبیت شعله کافی نیاز دارد. این مهم مستلزم اختلاط سریع، احتراق مداوم و پایدار است. از آنجایی که تثبیت شعله در یک احتراق مافوق صوت به دلیل شرایط پیچیده جریان، یک کار چالش برانگیز است، یک استراتژی کارا برای تزریق سوخت مایع و همچنین یک نگهدارنده شعله، بسیار ضروری است. در سرعت های مافوق صوت، فشار استاتیک داخلی و دمای هوای فشرده شده در ورودی بسیار زیاد است و به همین دلیل، در سرعت های پروازی فراتر از ۵ ماخ، هوای ورودی به محفظه احتراق باید در کل مافوق صوت باشد تا بارهای حرارتی را در محدوده قابل قبول نگه داشته و از تفکیک بیش از حد گونه های نیتروژن و اکسیژن جلوگیری شود. در این شرایط زمان ماند جریان در محفظه احتراق بسیار کم است. در این زمان کوتاه (در حد چند میلی ثانیه) باید فرایند اختلاط سوخت و هوا و واکنش شیمیایی با عملکرد بالا انجام شود. این زمان ماند بسیار کوتاه همراه با اثرات تراکم پذیری جریان ممکن است اختلاط مولکولی مورد نیاز گونه های سوخت و هوا را سرکوب کند. در صورتی که علاقه مند به مطالعه ادامه این مقاله از خبرنامه انجمن احتراق هستید، بر روی این لینک کلیک نمایید.